Sakrament namaszczenia chorych ma na celu udzielenie szczególnej łaski osobom zmagającym się z poważną chorobą lub trudnościami wynikającymi z podeszłego wieku. Może go udzielać wyłącznie kapłan, który używa specjalnego oleju poświęconego przez biskupa.
„Współczucie Chrystusa dla chorych i liczne uzdrowienia z różnego rodzaju chorób są wymownym znakiem, że „Bóg łaskawie nawiedził lud swój” i że Królestwo Boże jest bliskie. Jezus ma nie tylko moc uzdrawiania, lecz także moc przebaczania grzechów. Przyszedł On, by uleczyć całego człowieka, duszę i ciało; jest lekarzem, którego potrzebują chorzy. Jego współczucie dla wszystkich cierpiących posuwa się tak daleko, że Jezus utożsamia się z nimi: „Byłem chory, a odwiedziliście Mnie”. Jego szczególna miłość do ludzi dotkniętych słabością nie przestaje w ciągu wieków pobudzać chrześcijan do specjalnej troski o wszystkich tych, którzy cierpią na ciele i duszy. Z niej rodzą się niestrudzone wysiłki, by ulżyć im w cierpieniu.” KKK 1503